Norn
.jpg)
“Jest to rasa myśliwych górujących nad innymi rasami, która doświadczyła wielkiej klęski gdy lodowy smok zawitał do ich ojczyzny. Jednak nie przegrali oni bitwy, ale zapał do życia i polowania. Wiedzą, że zwycięzca może osiągnąć swoją legendę.
— opis rasy z gry
Nornowie mają niecałe 3 metry wysokości i zamieszkują obecnie centrum Shiverpeak Mountains, a niektórzy okolice opuszczonych budowli krasnoludów. Nornowie są indywidualistami pałającymi się polowaniem przez co ich umiejętności tropienia, krycia się są niezastąpione dla drużyny w każdej sytuacji wymagającej walki. Największe skupienie Nornów to grupy łowieckie działające poza ośrodkami handlowymi, które za cel obrały sobie walkę z potężnym przeciwnikiem.
Podstawowe informacje
Jest to jedna z pięciu głównych ras współczesnej Tyrii. Mieszkańcy Shiverpeaks od wieków musieli walczyć z okrutnymi warunkami, co stworzyło z nich najsilniejszą fizycznie rasę Tyrii. Na tym jednak nie koniec, oprócz hartu ciała charakteryzuje ich długowieczność. Norn jest w stanie bez problemów przeżyć ponad wiek dalej utrzymując się w pełni sił. Stąd też Norn przed trzydziestką dalej uznawany jest w swojej społeczności za młodego, naszego odpowiednika nastolatka. Pomimo jednak pozorów pośród Nornów występują również osoby skupiające się na badaniach, magii, czy też starające się zgłębić tajemne ścieżki Duchów. Stereotypowy Norn jednak woli siłę mięśni nad magii, pije więcej niż dwóch ludzi razem wziętych co wieczór i za powód do dumy uznaje to jak wielkiego dzika upolował.
Wygląd
Nornowie z wyglądu w dużej mierze przypomiają ludzi, najbardziej zauważalną różnicą jednak jest fakt że są od nich nieporównywalnie wyźsi i masywniejsi, gdzie kobiety sięgają 2,25 metrów a mężczyźni 2,6 metra. Są oni jednocześnie o wiele masywniejsi w proporcji do zwykłych ludzi. Paleta kolorów skóry u nornów jest podobna jak u ludzi. Z natury nornowie żyjący na północy mają jasną skórę, są oni w stanie bardzo łatwo się opalić w bardziej słonecznym klimacie. Ciało norna generuje równierz dużą ilość ciepła.
Charakterstyczną cechną nornów jest możliwość zmiany kształtu i przybrania formy wybranego przez siebie ducha dziczy. W tej formie przybierają kształt pół-norna i pół-zwierzęcia.
Nornowie są bardzo długowieczni. Mając 120 lat są dalej w stanie zachować pełną sprawność fizyczną, nie mniej ze względu na ich kulturę wielu nie dożywa sędziwego wieku.
| Wzrost | Waga dla największego wzrostu | Waga dla najmniejszego wzrostu |
| Kobieta: 226cm - 195cm
Mężczyzna: 269cm - 207cm |
Kobieta: 158kg - 118kg
Mężczyzna: 265kg - 199kg |
Kobieta: 101kg - 76kg
Mężczyzna: 121kg - 91kg |
| Pełnoletność | Dorosłość fizyczna | Wiek średni | Wiek maksymalny |
| 50 lat | 25 lat | 70 lat | 200 lat |
Kultura
Nornowie mają bardzo charakterystyczne podejście do życia. Są indywidualistami i tak samo traktują innych, stąd nigdy nie skreślą kogoś z powodu przynależności do frakcji czy też historii jego rasy. Nawet każdy z Synów Svanira dalej ma schronienie w murach Hoelbrak tak długo jak nie złamie ich praw i nie sprawi, że zostanie wygnany. Na problemy osobiste mają dwa najważniejsze lekarstwa - bitka lub wspólne picie do upadłego, albo też oba naraz. Oprócz tego jedną z najważniejszych spraw dla większości Nornów jest ich legenda, to co pozostawią po sobie. Wiele przez całe życie buduje swoją historię, pełną bohaterskich czynów, zdobytych trofeów z upolowanych groźnych bestii czy też uratowanych osób. Kontrowersyjnym tematem wśród nornów jest zawód uzdrowiciela, wśród nornów są oni często wyszydzani za uczenie się tej sztuki i pomaganie słabszym aniżeli szukanie chwały. Z drugiej strony przeciętny norn będzie preferował stracić rękę lub nogę w walce, aniżeli prosić o pomoc uzdrowiciela. Małżeństwo, co warto podkreślić, zostanie zaaprobowane tylko pomiędzy dwójką o równie wielkiej legendzie oraz wymagane jest, aby ktoś poświadczył o czynach przyszłego męża i żony. Mówiąc o związkach - zawarcie tego typu więzi jest bardzo ostrożną decyzją, jednak na ogół wiąże się ze związkiem do końca życia jednego z partnerów. Wychowanie dzieci jednak jest już znacznie mniej restrykcyjne, od momentu gdy dziecko jest już w stanie samo polować. Rodzice uznają, że im wcześniej dziecko zacznie budować legendę tym lepiej.
Religia
Nornowie w zdecydowanej większości wierzą w Duchy Dziczy. Są to zwierzęce duchy, opiekujące się naturą, wymiarem Mgieł, gdzie trafiają dusze zmarłych Nornów którzy nie ruszają dalej z powodu trosk, jak i każdym kto działa według wartości jakie ten Duch ceni. Warto podkreślić - Duchy w przeciwieństwie do innych bóstw są w stanie odpowiedzieć. Nie można oczywiście liczyć na bezpośrednią ingerencję, jednak przez wizje, odczucia czy też przeczucie mogą pomóc. Duchy stąd nie są traktowane tak bardzo jak obiekt czci, raczej jak przyjaciele, towarzysze którzy kroczą obok nich i wspomagają ich na codzień. Specjalistami od spraw duchowych są szamani. Każdy z nich poświęca swoje życie naukom tego Ducha. Są oni uczeni, znają się na ziołach, pomagają skontaktować się innym. Pośród szamanów warto jednak podkreślić dwie funkcje - Havrounów i Mówców. Mówca jest to obecny gospodarz Loży Ducha w Hoelbrak. Stąd jest ich obecnie czterech dla każdego z głównych Duchów czczonych przez Nornów w stolicy. Havroun z kolei jest wybrańcem, najpotężniejszym z szamanów danego Ducha, dopomagając mu w życiu i śmierci. Jako jedyni bez problemu są w stanie otworzyć portal do szamańskiego wymiaru Mgieł przez które bez problemu mogą wejść inni, nawet nie będący Nornem (mimo, że wpuszczenie kogoś niezaufanego zakrawa na świętokradztwo).
Duchy
Obecnie najbardziej czczone w Hoelbrak jest czwórka która pomogła w trakcie ucieczki przed Jormagiem i opiekuje się Nornami do dziś:
- Wilk - Wartości które reprezentuje to rozwiązywanie problemów wspólnie, myślenie o swoim stadzie - bliskich, lojalność jak i surowość wobec tych którzy zranili bliskich. Często jest wzywany w trakcie tropienia zwierzyny. Jego Mówca jest Fastulf Jotharsson, podczas gdy jego Havrounem obecnie jest Valda, która przejęła tą funkcję niedawno, bo trzy lata temu.
- Kruk - Wartości które reprezentuje to inteligencja, wiedza, spryt, podstęp. Dodatkowe to jemu przede wszystkim przypisuje się opiekę nad duchami zmarłych. Jego Mówczynią jest Moda, podczas gdy jego Havrounem jest Weibe.
- Lamparcica - Wartości które reprezentuje to niezależność, strategiczne myślenie, działanie z ukrycia i śmianie się niebezpieczeństwu prosto w twarz. Jest uznawana za samotniczkę pośród duchów, a jej ścieżki są najbardziej tajemnicze. Mówczynią Lamparcicy jest Valharantha, podczas gdy Havrounem jest Svena.
- Niedźwiedzica - Czasami nazywana Wielkim Duchem, mimo bycia na jednym poziomie z pozostałą trójką uznawana jest za najsilniejszą z Duchów. Wartości które reprezentuje to wytrzymałość, samowystarczalność, opiekę nad słabszymi. Jej Mówcą jest Alarrin podczas gdy Havrounem jest Grechen.
- Pomniejsze duchy - Poza tym w teorii może istnieć Duch odpowiadający każdemu zwierzęciu znanemu w Tyrii. Nie są one jednak powszechnie czczone i część z Duchów jednak zginęła, bądź z powodu braku Havrouna uznawana jest za zaginione. Jednym z Duchów których śmierć została potwierdzona to Sowa która zginęła w paszczy Jormaga, dając nadzieje na ucieczce całej rasie. Dla Duchów takie jak ona znajduje się Dolina Zapomnianych Duchów, gdzie można pomodlić się do Duchów które milczą, możliwe że na wieki.
Transformacja
Każdy z nornów jest w stanie przyjąć humanoidalną formę jednego z czterech najpotężniejszych Duchów Dziczy - Wilka, Kruka, Lamparcicy czy Niedźwiedzicy. Przyjęcie formy pomniejszego Ducha jest niemożliwe. Przemiana w humanoidalną formę następuje błyskawicznie, w przeciągu pojedynczego ryku w przypadku przyjęcia formy Niedźwiedzicy. Ciało norna przez krótki czas rozmazuje się pomiędzy swoją normalną formą, a formą humanoidalnego ducha, przy czym po przemianie wszystkie przedmioty noszone na sobie oraz przy sobie zostają zastąpione przez nowy wygląd. Norn w tej formie czuje się bliżej nauk i stylu bycia Ducha, którego postać przyjął.
Związki i rodzina
Wśród nonrów obie płcie są traktowane jednakowo i każdy jest w stanie spełniać się w dowolnym wybranej przez siebie ścieżce, nie ważne czy wojowniczej, rzemieśliczej czy duchowej, każdy jest w stanie dokonać wielkich czynów. Nawet w związkach wśród nornów najważniejsza jest legenda jaką sobie sami wypracowali. Tylko związki pary o tym samym statusie są uznawane za ważne wśród nornów. Podczas ceremonii zaślubin, obie strony muszą mieć ze sobą świadka który potwierdzi dokonania jednej ze stron młodej pary i dowiedzie że jest godzien zawarcia związku z drugą połówką. O ile uznają oni zwązki międzyrasowe, o tyle są one bardzo żadkie ze względu na fakt że nornowie często nie uznają przedstawicieli innych ras za równych sobie pod względem ich legend. W kwestii wychowania dzieci, nornowi rodzicie zwykle decydują które z nich ma zająć się wychowaniem potomnstwa, w tym czasie druga połówka opuszcza domostwo i rusza dalej w podróż w celu budowania swojej legendy.
Polityka
Polityka wspólna dla całej rasy nie istnieje. Jako rasa indywidualistów nie mają oni nawet oficjalnego lidera. Osoba którą można uznać za najważniejszą jest gospodarz Wielkiej Loży w Hoelbrak, obecnie jest to Knut Whitebear. Jednakże nawet on nie może wydawać rozkazów Nornom. Dba on jedynie o bezpieczeństwo Hoelbrak i może sugerować działania, jego słowo jednak poza miastem przestaje być prawem. Poza tym, każdy Norn odpowiada za siebie, jeśli to co robi nie przeszkadza nikomu innemu i nie wzbudza negatywnych odczuć, to jest to dozwolone. Siłami porządkowymi Nornów są Wolfborni, grupa która działa głównie na terenie Hoelbrak. Jedynie w chwilach wielkiej próby wiele grup łowców zbiera się razem na polowanie na wspólnego wroga. Nie zdarza się to jednak często i nawet naprzeciw Jormag|Jormagowi rasa to wolała walczyć jako jednostki, niż armia.
Imiona
Ważna rzec związana z imionami - o ile imiona Nornów są nadawane przez rodziców, tak na ogół nazwisko zawiera imię rodzica z większą legendą i dodatkiem -sson (dla chłopca) lub -dottir (dla dziewczynki). Z czasem jednak może się to zmienić, szaman nazwać się Wolfsson (synem Wilka), a ktoś kto stał się sławny poprzez trudne polowanie w trakcie zamieci może przyjąć przydomek który wszystkim o tym będzie przypominać (np. Olaf Icehunter).
Historia
Pochodzenie rasy nie jest do końca znane, ale istnieją różne teorie. Np. Kodanie wierzą, że nornowie to potomkowie odłamu Kodan, który dawno temu nie posłuchała słowa Kody podczas Smoczej Burzy i porzuciła swoich pobratymców, by udać się na polowanie na południe. Zaprzecza to jednak wierze nornów - nornowie wierzą, że ich zdolność do zmiany kształtu została im nadana przez Niedźwiedzia. Nie jest jasne, która z tych wersji jest prawdziwa. Thrulnn Zaginiony, jotuński gawędziarz, twierdził, że jotuny i nornowie władali niegdyś Dreszczogórami podczas "Ery Olbrzymów", ale obie rasy upadły od swojej potęgi; nornowie zwrócili się wtedy do Duchów Dziczy, które pomogły im ustabilizować swoją kulturę, a jotuny oddały się swojej prymitywnej naturze.
To, co jest pewne to to, że nornowie zawsze byli ludem koczowniczym, skupionym na polowaniach, indywidualnych celach i dążeniach - dążeniu do sławy i posłuchu oraz podziwu wśród swoich. Przez krótki czas nornowie byli zjednoczeni jako rasa po tym, jak pomogli w obaleniu Wielkiego Niszczyciela, ale prędko powrócili jednak do poprzedniego trybu życia. Nie przeszkodziło im to jednak w utrzymaniu swoich ziem w Dalekich Dreszczogórach przed najazdami wojsk popielców. Ich obrona zyskała szacunek kotów, a z ich wzajemnego szacunku wyłoniło się coś w rodzaju pokoju/zawieszenia broni, który trwał przez 200 lat.
W roku 1078 AE wpływ starożytnego smoka Jormaga był odczuwalny wśród nornów, mimo że smok wciąż był uśpiony. Svanir był pierwszym, który usłyszał jego wezwanie. Zatracił się i na stałe przyjął postać lodowego niedźwiedzia. Z biegiem lat wielu podążyło za wezwaniem Jormaga i ruszyła śladami Svanira, tworząc kult poświęcony czczeniu Jormaga jako ostatecznego Ducha, najpotężniejszego Ducha Dzikich, którego nazywają Duchem Smoka, i czczą go w nadziei, że pewnego dnia zabije wszystkie inne Duchy za to, że są słabe, wraz ze słabymi nornami; ich wierzenia są jednak błędne, bowiem Jormag nie jest oczywiście Duchem Dziczy. Grupa ta nosi nazwę Synów Svanira.
W 1165 AE, Jormag obudził się w Dreszczogórach, podnosząc i przekształcając stworzenia z lodu i śniegu, by jemu służyły. Nazywa się je Icebroodowi. Nornowie byli zaciekli, ale Jormag był jeszcze bardziej zawzięty. Nornowie, widząc, że nie są w stanie utrzymać swoich domów i terenów łowieckich, byli zmuszeni do podróży pod przewodnictwem niektórych Duchów Dziczy na południe w góry opuszczone przez krasnoludy. Tutaj założyli nowe domy i zdobyli nowe tereny łowieckie. Południe Dreszczogór jednak nie jest najbezpieczniejszym miejscem w Tyrii - choć lata temu nornowie uciekli od jednego zagrożenia, znaleźli kolejne.
Na co zwracać uwagę w RP
- Przede wszystkim należy wyważyć wiek. Przeciętny dorosły Norn ma bliżej pięćdziesiątki niż dwudziestki jak większość postaci z Ligi. Czy to jednak oznacza, że umie znacznie więcej? Niekoniecznie. Wyobraźcie sobie próbę nauki gdy co wieczór wpadają znajomi i wyciągają Cię żeby się napić.... No właśnie.
- Mimo dużej odporności na alkohol i zimno to w końcu odczują działanie zarówno jednego i drugiego. Do tego jeśli Norn przez większość życia żył w Shiverpeaks może uznać klimat jakiejkolwiek innej strefy świata za gorące.
- Są znacznie silniejsi niż większość ras, jednak z powodu swojej wielkości sięgającej dwa i pół metra może mieć problemy z trafieniem w coś znacznie mniejszego jak Asurę.